افزایش نگرانی‌ها درباره سیاست خارجی آمریکا با بازگشت ترامپ
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۴۷۴۷۱
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، برخی از متحدان ایالات متحده آمریکا نگران هستند که مبادا این کشور همزمان با ورود مجدد دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق به کاخ سفید، به سمت انزواطلبی در عرصه سیاست خارجی حرکت کند.
به گزارش «رویترز» نگرانی‌های مطرح شده در این رابطه تحت تاثیر دغدغه‌های فکری رای‌دهندگانی است که از ترامپ بابت توجه و تمرکزش بر مسائل داخلی به جای سیاست خارجی آمریکا حمایت می‌کنند و عمده توجهاتشان را جهت انتخاب رئیس‌جمهور آینده خود بر موضوعات داخلی متمرکز کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این موضوع به خوبی طبق نظرسنجی انجام گرفته شده در ایالت آیووا مشخص می‌شود. طوری که در جریان این نظرسنجی سیاست خارجی دغدغه مورد توجه یک نفر از هر ۱۰ شرکت کننده حامی ترامپ عنوان شد. این در حالی است که از هر چهار نفر یک نفر عنوان کرد که اولویت اصلی‌اش برای رای دادن موضوعات اقتصادی است و سه نفر از هر ۱۰ نفر نیز بر موضوع مهاجرت تاکید کردند.
این موضوع در جریان نظرسنجی ملی انجام شده توسط رویترز نیز به خوبی مشخص شد. طوری که اکثر رای‌دهندگان عنوان کردند هر گاه صحبت از مسائل خارجی می‌شود آنها به مشکل مهاجرت غیرقانونی از کشورهای دیگر معطوف می‌شوند و به درگیری‌ها و جنگ‌های خارجی اشاره‌ای نکردند. طبق این نظرسنجی تنها شش درصد جنگ‌های خارجی را جزئی از مسائل ایالات متحده عنوان کردند.
در مقابل طی سال‌های اخیر شدت مواضع انزواگرایانه در عرصه سیاست خارجی به ویژه در حزب جمهوری‌خواه رشد کرده است و نمود بارز این موضوع را می توان در ماجرای انتقاد شدید ترامپ و هوادارانش از کمک‌های ایالات متحده به اوکراین برای مقابله با روسیه عنوان کرد.
در ارزیابی‌های انجام گرفته از سوی دیپلمات‌های خارجی در واشنگتن اینطور عنوان شده است که ترامپ در صورت پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، سطح حمایت‌های دفاعی‌اش از اروپا را کاهش خواهد داد، روابط اقتصادی با چین تقلیل پیدا خواهد کرد و دوباره از بحث تعرفه‌گذاری به عنوان مهم‌ترین ابزار سیاست خارجی‌اش در حوزه اقتصاد استفاده می‌کند.
این گروه حتی از مخالفت جمهوری‌خواهان کنگره آمریکا با درخواست جو بایدن برای ارائه کمک‌های بیشتر به اوکراین و اسرائیل و همچنین تایوان ابراز نگرانی کردند و گفتند اجرای سیاست‌های این چنینی انزوای آمریکا در عرصه سیاست خارجی را تشدید می‌کند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: آمریکا انتخابات آمریکا سیاست خارجی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۴۷۴۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعال‌شدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقام‌های ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشست‌ها می‌توانند مقدمه‌ای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزه‌های جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاه‌های تاریخی موجب وارد آمدن آسیب‌ها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژه‌ای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تور‌هایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقایی‌ها را یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادله‌ای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمود‌های عینی‌تری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخص‌های اقتصادی در شمار قابل ملاحظه‌ای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشور‌ها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره می‌کنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوار‌ها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل می‌کنند. ایران نیز با توجه به ظرفیت‌های صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. می‌تواند کالا‌های ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی می‌توانند آنها را در مقایسه با نمونه‌ای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهاد‌ها و سازمان‌های بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهاد‌های بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوند‌های سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی می‌تواند روی کارتِ رای‌دهی آنها در نهاد‌های بین المللی حساب ویژه‌ای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب می‌آید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنش‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار می‌شود.
۳. توسعه نفوذ بین‌المللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقه‌ای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، طرح و برنامه‌هایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مساله‌ای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب می‌شود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیت‌های نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بستر‌های مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بستر‌ها و ظرفیت‌هایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقه‌ای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار می‌شوند. معادله‌ای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»